دل نوشته ای درباره زیبایی طبیعت

نوشته استاد ابراهیم صنوبرپدر صلح ایران و مدیرعامل موسسه بین المللی سفیران صلح
دل نوشته
آسمان آبی با ابرهای پَرمانندش، کوههای سر به فلک کشیده، جنگلهای سرسبز و رودخانههای خروشان همهی اینها گوشهای از هنرنمایی بیهمتای طبیعت هستند. هر برگ درخت، هر موج دریا و هر ستارهی درخشان در شب، روایتی از زیبایی بیپایان آفرینش را بازگو میکند.
طبیعت با فصلهای رنگارنگش، گاه با لباس بهاری از گلهای رنگارنگ، گاه با گرمای تابستانی و سایهسار درختان، گاه با پاییز طلایی و برگهای رقصان و گاه با زمستان سفیدپوش و آرام، همیشه تماشایی است. آواز پرندگان، نسیم ملایم صبحگاهی و عطر خاک پس از باران، موسیقی زندگیاند که روح را نوازش میدهند.
در این شلوغی دنیا، گاهی فقط یک لحظه مکث کن و به زیباییهای سادهی اطرافت نگاه کن: طلوع خورشید، موجی که به ساحل میخورد، پروانهای که بر گلی نشسته است. اینها همه هدیههای طبیعت به ما هستند تا آرامش و شادی را در قلبمان جاری کنند.
طبیعت همچون کتابی است که هر صفحهاش پر از رمز و راز و زیبایی است. از پرتو طلایی خورشید که صبحگاهان زمین را میبوسد تا زمزمههای آرام باد که در لابهلای شاخهها میرقصد، هر گوشهای از طبیعت، جلوهای منحصر به فرد از شکوه و جلال آفرینش است.
گلهای رنگارنگی که در دشتها میرویند، با عطر و زیبایی خود ما را به جشن زندگی دعوت میکنند. رودخانههایی که در دل کوهها جاری هستند، آهنگ سفر خود را برای گوشهای مشتاق زمزمه میکنند. آسمان پرستاره شب نیز داستانهایی ناگفته از زمان و مکان را بازگو میکند و ما را به تفکر درباره بیکران هستی دعوت میکند.
طبیعت نه تنها زیبایی بصری دارد، بلکه آرامش و امید را نیز به قلبهای خسته میبخشد. هر لحظهای که در دل طبیعت سپری میشود، فرصتی است برای بازسازی روح و تجدید نیرو چه نیکوست اگر گاه گاهی از زندگی شهری فاصله بگیریم و به آغوش گرم طبیعت پناه ببریم
طبیعت نهتنها چشمها را، که دلها را نیز روشن میکند.
.
ابراهیم صنوبر